Pamiętniki Wisienki #4

Na bieżąco śledzę poczynania małej Wisienki i prowadzonych przez nią śledztw. Jest to bardzo dojrzałą emocjonalnie seria, która strasznie przypadła mi do gustu. Jest cudownie narysowana, bardzo mądra, porusza wiele ważnych współcześnie wątków społecznych oraz obyczajowych. To istotne aby młodym czytelnikom przedstawiać je w tak dostępny dla nich sposób. Pokazać, ze świat mimo swoich oszałamiających kolorów, potrafi być mrocznym i smutnym miejscem, a wszystko z powodu kłamstw i niepotrzebnych tajemnic. Z powodu ludzi, którzy boją się odmienności lub wysługują się innymi zamiast samodzielnie stawić czoła przeszłości.

Tym razem Wisienka bawi się w detektywa razem z swoją matką. Jadą one w urocze miejsce nad morzem, gdzie znajduje się Dwór Stu Tajemnic. Jest to specyficzny escape room, gdzie gracze otrzymują zagadki w kopertach i każda drużyna przemierzając lokacje dworu stara się rozwiązać swoje zadanie. Wisienka nie wie jednak, że padła ofiarą podstępu i czas, który miała miło spędzić z matką szybko zamienia się w rozgrzebywanie przeszłości.

Tak w skrócie prezentuje się fabuła tego tomu. Musze przyznać, że jedna z postaci bardzo straciła w moich oczach. Miałem wrażenie, że dużo zyskała poświęcając przy tym ambitną nastolatkę i jej relacje rodzinne. W imię czego? Przeszłości, z którą bała się zmierzyć? Jeśli tak to jest wyjątkowo wyrachowaną osobą.

Jednak ogólny wydźwięk komiksu jest bardzo pozytywny. Miejscami smutny, innym razem po prostu wzruszający. Jednak gdy wraz z główną bohaterką poznajemy prawdę zawartą w zagadce Dworu Stu Tajemnic, czujemy złość, gdy dociera do nas, jak bardzo nami manipulowano. I mimo tłumaczeń ze strony osoby winnej całego zamieszania, jakoś nie umiem jej uwierzyć. Staję tutaj murem za matką Wisienki, która w moim odczuciu ma rację. 

Ten tom jest dość trudną lekturą, jednak bardzo potrzebną młodemu pokoleniu. Zwraca on bowiem uwagę do czego może doprowadzić krótkowzroczność, zazdrość oraz wykorzystanie innych, gdy nam samym brak odwagi. To ważna nauka o tym, aby się nie poddawać. Aby walczyć o to co jest nam drogie, nie raniąc przy tym tych, na których naprawdę nam zależy. W innym wypadku konsekwencje naszych czynów mogą być opłakane w skutkach.